تاثیر عوامل منتخب بر رفتار هموار سازی سود در شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران

هموارسازی سود یکی از موضوعاتی است که در سال های اخیر مورد توجه محققان حسابداری و مالی قرار گرفته است. تلاش مدیریت در از بین بردن نوسان های دوره ای سود را هموارسازی سود گویند. هموارسازی سود در بلند مدت برای مدیران و شرکت های سهامی عام مطلوب خواهد بود، زیرا سود هموار شاخصی از قدرت و ثبات شرکت خواهد بود. شرکت هایی که سودهای همواری گزارش می کنند نسبت به شرکت هایی که سودهای پر نوسانی را گزارش می کنند دارای ریسک کمتری هستند و سهامداران، اعتباردهندگان، سرمایه گذاران و کارکنان به آن اعتماد بیشتری می کنند. هدف از این پژوهش بررسی عوامل موثر بر هموارسازی سود شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران با استفاده از اقلام تعهدی اختیاری است. در این راستا نمونه ای از شرکت هایی که بین سال های 1383 الی 1387 در بورس اوراق بهادار تهران حضور داشته اند، انتخاب شد. عوامل مورد بررسی شامل اندازه شرکت، نسبت بدهی، مالیات بر درآمد، ساختار سرمایه و نوسانات سود می باشد. برای بررسی هموارسازی سود از مدل تعدیل شده جونز و برای آزمون مدل اصلی از تحلیل رگرسیون ترکیبی استفاده شده است. نتایج بدست آمده نشان می دهد که نسبت بدهی بر هموارسازی سود در شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران موثر است و اندازه شرکت، مالیات بر درآمد، ساختار سرمایه و نوسان های سود تاثیری بر هموارسازی سود در نمونه-ی آماری مورد بررسی ندارد. واژه های کلیدی: هموارسازی سود، اقلام تعهدی اختیاری، مدل تعدیل شده جونز، اندازه شرکت، مالیات بر درآمد، ساختار مالکیت، نوسانات سود